W sferze zdrowia psychicznego podstawową konsekwencją uprawiania hazardu może być przymus gry, podporządkowanie jej wszystkich sfer życia. Wówczas hazard staje się głównym czynnikiem motywującym do działania. Uzależnienie dotyka graczy niezależnie od ich wieku, wykształcenia, pozycji społecznej czy wykonywanego zawodu.
1. Wprowadzenie Wszystkie uzależnienia, niezależnie czy od alkoholu, heroiny, nikotyny, uzależnienie od pokera, czy hazardu, mają wspólne cechy: środek uzależniający jest konsumowany nawet wtedy, kiedy nie daje już poczucia szczęścia powoli następuje zanik kontroli środek uzależniający używany jest w celu oderwania się od rzeczywistości osoba pozostaje w nałogu, pomimo pojawiających się negatywnych konsekwencji lub problemów zdrowotnych. Ten artykuł traktuje o uzależnieniu od hazardu, jego przyczynach, sposobach sprawdzenia, czy jesteś uzależniony i o tym, gdzie szukać pomocy. 2. Czym jest uzależnienie od hazardu? Patologiczne (chorobowe) granie definiowane jest przez Międzynarodową Statystyczną Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 jako "nienormalne zachowanie lub utrata kontroli nad popędami" i opisane w następujący sposób: "Zaburzenie polega na częstym, powtarzającym się uprawianiu hazardu, który zaczyna kontrolować życie chorego i prowadzi do zaniedbania jego społecznych, zawodowych i rodzinnych zobowiązań". Rozróżniane jest również nadużywanie gry przez pacjentów maniakalnych. Mania jest chorobą, objawiającą się znacznym podnieceniem, depresją z pobudzeniem ruchowym i nieuzasadnionym wahaniem nastroju. Również oddzielne od hazardu jest granie z zaburzeniem osobowości, charakteryzujące się lekceważeniem społecznych zobowiązań i zanikiem uczuć, co szczególnie często zdarza się wśród więźniów. Patologiczna gra wyróżnia się często przewlekłą i nasilającą się skłonnością do hazardu, pomimo negatywnych społecznych konsekwencji, takich jak zadłużenie, rozpadające się życie rodzinne oraz zaniedbanie obowiązków zawodowych. Aby móc mówić o patologicznej grze, w ciągu roku muszą wystapić co najmniej dwa epizody patologicznej gry. W innym systemie klasyfikacji chorób, DSM-IV, opisane są jeszcze typowe dla hazardzisty sposoby myślenia: szczególne znaczenie pieniędzy dla hazardzistów sposoby myślenia o rywalizacji permanentny brak wypoczynku wymaganie podziwu tendencje do pracoholizmu częste objawy zaburzeń psychosomatycznych wywołanych stresem. 3. Jak rozwija się uzależnienie od hazardu? Podstawowy problem Rozwój uzależnienia od hazardu to złożony proces, na który wpływ ma kilka czynników. Najważniejsze z nich to: głębokie zaburzenie samooceny (zaburzenia "narcystyczne") zaburzenia relacji z innymi nieregularne stany pobudzenia. Zaburzenia poczucia własnej wartości Szczególne zagrożenie niesie ze sobą zaburzenie samooceny, w którym chory odczuwa pustkę lub uważa się za "kompletne zero". Głęboko zakorzenione poczucie niższości, wywodzące się z dzieciństwa, kompensowane jest złudzeniem megalomanii. Początkowe wygrane sprawiają, że chory uważa się za kogoś wyjątkowego. Na początku uzależnienia często pojawia się duża wygrana, która oznacza początek podróży do świata fantazji. Zaburzenia przywiązania Brytyjski psychiatra dziecięcy John Bowlby opracował w latach 60-tych teorię przywiązania. Zauważył, że w zależności od stopnia czułości matki wobec dziecka, tworzą się następujące rodzaje przywiązania. W typie „niepewności-unikania“ dzieci nie są pewne, czy dana osoba jest dla nich dostępna. Spodziewają się, że ich pragnienia z założenia zostaną niespełnione, często ma to miejsce u dzieci odrzuconych. Dzieci o takim typie przywiązania są z reguły bardziej narażone na zaburzenia psychiczne niż dzieci o normalnym typie przywiązania. Gracze bardzo często charakteryzują się właśnie tym niepewnym typem przywiązania. U hazardzistów bardzo często występowała sytuacja niepełnej rodziny z zaburzeniami w stosunkach z ojcem. Często zdarzały się również przypadki znęcania nad dzieckiem. Niekontrolowane stany pobudzenia Niezdolność odpowiedniego regulowania wewnętrznego napięcia i podniecenia wynika z permanentnego braku wypoczynku hazardzisty. Na początku motywacja do gry bierze się z żądzy odniesienia sukcesu i zysków, nudy lub z chęci zapanowania nad negatywnymi emocjami, które pojawiają się na przykład podczas separacji czy rozwodu. Gracz wpada w błędne koło, którego ofiarami są wszystkie pozostałe obszary życia. Rozpoczynając grę, osobnik osiąga stan przyjemności i podekscytowania i szuka wytłumaczenia dla swojej niekontrolowanej gry. Może pojawić się podejrzane zachowanie lub przedziwne myśli. Gracz coraz śmielej wkracza w świat fantazji i iluzji, wiedziony marzeniami o wielkiej wygranej. Zamyka się w sobie, zaniedbuje najbliższych. Pojawiają się zaburzenia logicznego myślenia. W końcu gra staje się głównym elementem życia. To prowadzi do upadku fizycznego, osobistego i społecznego. Hazardzista nie kontroluje swoich żądzy. To zachowanie podobne jest do zachowania alkoholika, który zaraz po uwolnieniu się od nałogu, nie może oprzeć się pokusie wypicia kieliszka. Pomimo wielu negatywnych konsekwencji, chęć uwolnienia się od wewnętrznego napięcia jest większa. Ma to swoje podstawy neurologiczne. System nagród zlokalizowany w mózgu jest stale nadwyrężony, co prowadzi do jego reakcji obronnych. Aby tego uniknąć, mózg słabiej reaguje na bodźce. Rozpoczyna się adaptacja neurologiczna. Aby mózg został odpowiednio pobudzony, poziom stawek lub czas gry muszą się zwiększać. Największe pobudzenie pojawia się zawsze podczas showdownu. Zaburzenia logicznego myślenia Typowe dla hazardzistów są zaburzone, nieracjonalne postawy: Iluzja kontroli Przeświadczenie, że ma się większy wpływ na wynik gry, niż ma to miejsce w rzeczywistości. Zyski są przypisywane własnym umiejętnościom, a przegrane niekorzystnym zbiegiem okoliczności. Efekt Monte Carlo ("przesąd hazardzistów") Wydarzenia z przeszłości mają wpływ na wydarzenia w przyszłości (na przykład w ruletce: pojawiły się trzy czarne pod rząd, co oznacza coraz większą szansę na czerwone). Błędna ocena prawdopodobieństwa wygranej Gracz zbyt optymistycznie ocenia swoje szanse na wygraną. Prawie trafione Dotyczy to maszyn losowych, gdzie trzy takie same symbole muszą się pojawić w jednym rzędzie, żeby móc wygrać pieniądze, a pojawiają się tylko dwa. Efekt: "Tak niewiele mi brakowało do wygranej. Gram dalej!" Pułapka Obstawanie przy złych decyzjach dla usprawiedliwienia poniesionych już inwestycji - "Ok, prawdopodobnie przegrałem, ale skoro sprawdziłem na turnie, na riverze też sobie zerknę." Udowodniono, że bardzo duży procent błędnych przekonań powstaje w umysłach hazardzistów podczas gry. 4. Kto jest zagrożony? W największej grupie ryzyka są samotni mężczyźni w wieku około 30 lat, mieszkający w dużych miastach. Pierwsze przejawy uzależnienia często pojawiają się już w wieku młodzieńczym. Kobiety wpadają w sidła hazardu nieco później, mniej więcej w połowie swojego życia. Kiedy poddają się leczeniu, siedzą już po uszy w długach, z ryzykiem popełnienia samobójstwa i często mają za sobą czyny przestępcze, popełniane w celu zdobycia środków do gry. Około 30% hazardzistów jest także uzależnionych od alkoholu lub narkotyków. Około 2-3% społeczeństwa ma problemy z hazardem, 1% cierpi z powodu tak zwanych anormalnych skłonności hazardowych. Istnieje zależność pomiędzy dostępnością hazardu (na przykład definiowaną jako liczba automatów do gry na 1000 mieszkańców) a liczbą uzależnionych hazardzistów. Bodźcem do uzależnienia może być duża wygrana lub wyjątkowo przykre doświadczenia życiowe, takie jak problemy w związku, separacja, ciąża lub problemy w pracy. Hazardziści podatni są na inne choroby. Na przykład, nawet do 50% hazardzistów ma problemy z depresją, przejawiające się złym nastrojem lub brakiem zainteresowania czymkolwiek. 25% hazardzistów, którzy zgłosili się na leczenie, próbowało wcześniej popełnić samobójstwo. Szczególnie niepokojące jest to, że u ponad 90% hazardzistów stwierdzono zaburzenia osobowości. Zaburzenie osobowości charakteryzuje się stałym, zniekształconym wzorcem zachowania, który zaczyna formować się w dzieciństwie i okresie dojrzewania, powodując wiele problemów natury społecznej. Narcystyczne zaburzenia osobowości pojawiają się wtedy, kiedy osoba nimi dotknięta ma za wysokie mniemanie o sobie. Na przykład, wielu pacjentów przecenia swoje osiągnięcia i zdolności, nie widzi niczego poza swoimi fantazjami - sukcesami, potęgą, urokiem osobistym, urodą i idealną miłością. Uważają się za wyjątkowych i bez przerwy domagają się admiracji. Narcystyczne zaburzenie osobowości jest trudne do leczenia, ponieważ pacjent dewaluuje terapeutę lub przerywa leczenie, jeżeli jego teza o własnej wielkości nie zostanie potwierdzona. 5. Jakie są skutki uzależnienia od hazardu? Proces uzależnienia się postępuje coraz szybciej i wpływa na wszystkie aspekty życia. W efekcie, chory ma bardzo ograniczone możliwości kontrolowania swoich zachowań. W miarę rozwoju choroby, chory, chcąc odrobić straty, gra na coraz wyższych stawkach. Wpada w pułapkę gonitwy. W pokerze mówimy o tilcie. Stopniowo zwiększa się izolacja społeczna. Pojawia się poczucie winy i wstydu, a chory zaczyna ukrywać swoje uzależnienie. Gracz integruje się w specyficznym środowisku, w którym dominuje styl życia charakteryzujący wszystkich hazardzistów, styl życia oparty na natychmiastowym zaspokajaniu własnych potrzeb. Może to prowadzić do aktów przemocy i przestępstw dokonywanych w celu zdobycia środków do gry. W końcu chory wpada w ogromne długi, traci wsparcie swoich najbliższych, traci pracę. Może pojawić się u psychiatry w związku z próbami samobójczymi. Może wejść również na drogę przestępstwa. Efekty ciągłego uprawiania hazardu mogą przyjąć postać fizyczną. Mogą pojawić się wrzody, bóle głowy lub zawały serca. 6. Po czym poznasz, że jesteś uzależniony? Istnieje wiele procedur, dzięki którym można sprawdzić, czy mamy do czynienia z uzależnieniem i odróżnić hazard patologiczny od innych jego form - jak hazard towarzyski, zawodowy, hazard maniakalny lub patologiczne uzależnienie od komputera (gry, czat, surfowanie). Najbardziej powszechną skalą uzależnienia od hazardu jest SOGS (South Oaks Gambling Screen). Istnieje jednak wiele innych sposobów. Wszystkie oceniają twoją zdolność do kontrolowania pociągu do gry oraz zdolność do przerwania gry, kiedy pojawiają się jej negatywne konsekwencje, na przykład wyczerpanie. Testują też wiele innych rzeczy związanych bezpośrednio i pośrednio z hazardem. 7. Zrób sobie test Aby sprawdzić, czy możesz być uzależniony od hazardu, wykonaj poniższy test. Zawiera 19 pytań, na które odpowiadasz tak lub nie. Jeżeli na siedem lub więcej pytań odpowiesz tak, uzależnienie od hazardu może być twoim problemem. 1. Czy grałeś kiedyś do momentu, kiedy przegrałeś wszystkie swoje pieniądze? 2. Czy pożyczyłeś kiedyś pieniądze na hazard? 3. Czy wziąłeś kiedyś pożyczkę z powodu hazardu lub na hazard? 4. Czy często grasz dłużej, niż planowałeś lub przekroczyłeś limit wydatków, jakie przeznaczyłeś wcześniej na grę? 5. Myślałeś kiedyś o nielegalnym zdobyciu pieniędzy? 6. Czy często myślisz o hazardzie? 7. Ukradłeś kiedyś pieniądze na hazard? 8. Czy ciężko ci skupić się nad czymś innym niż hazard? 9. Czy jesteś nerwowy lub agresywny, kiedy nie możesz grać? 10. Czy normalne życie wydaje ci się nudne w porównaniu z hazardem? 11. Czy twoje zainteresowanie życiem osobistym zmalało? 12. Czy grasz, żeby odegrać straty? 13. Czy ukrywasz przed rodziną, jak dużo grasz i ile przegrałeś? 14. Czy zdarza ci się mieć wyrzuty sumienia po zakończeniu gry? 15. Czy zdarzyło ci się kontynuować grę pomimo świadomości tego, że może to zaszkodzić tobie lub zranić twoich najbliższych? 16. Grałeś kiedyś w celu poprawy humory i uniknięcia problemów? 17. Czy hazard wywołał kłótnie w twojej rodzinie? 18. Czy zdarzyło ci się opuścić zajęcia lub nie iść do pracy z powodu gry? 19. Rozważałeś kiedyś lub próbowałeś popełnić samobójstwo z powodu twoich problemów z hazardem? 8. Jak radzić sobie z uzależnieniem od hazardu? Najpierw należy sprawdzić, czy gra niesie ze sobą przesłanki zmian chorobowych. W tym celu warto zwrócić się o pomoc do fachowców (zobacz także tę stronę). Potem chory musi się zdecydować na otwartą lub zamkniętą terapię. Jeżeli nie ma problemów z życiem społecznym, a uzależnienie nie rozwinęło się znacznie, wtedy zaleca się wizytę w ośrodku leczenia uzależnień lub u psychologa zajmującego się tą problematyką. Jeżeli uzależnienie zdążyło się rozwinąć, należy się zastanowić nad umieszczeniem chorego w klinice uzależnień. Jeżeli psychospołeczne konsekwencje uprawniania hazardu nie są jeszcze zbyt poważne lub uprawianie hazardu wywołane było sytuacjami stresującymi (jak separacja, utrata pracy), zaleca się skierowanie chorego na leczenie do kliniki posiadającej oddział psychosomatyczny. Jeżeli chory uzależniony od hazardu ma również problemy z alkoholem, narkotykami lub innymi środkami odurzającymi, należy go umieścić w szpitalu psychiatrycznym. To tylko część terapii. Chory zobowiązuje się do zaprzestania gry. Ale ograniczenie gry na ogół nie wystarcza. Tylko całkowite odstawienie "specyfiku" - w tym przypadku zaprzestanie gry - obnaża prawdziwy problem, który szybko daje o sobie znać i powoduje, że nagle pacjent nie pragnie tak mocno niczego innego, jak właśnie powrotu do nałogu. W leczeniu najważniejsze jest znalezienie prawdziwego podłoża uprawiania hazardu i przekonanie chorego do zmiany sposobu myślenia i opracowanie wspólnie z nim planu wyjścia z kryzysu. Wszystkie problemy hazardzisty powinny być rozwiązywane na płaszczyznach powrotu do stanu własnej równowagi emocjonalnej i społecznej. Zmiany chorobowe w zakresie równowagi społecznej najlepiej leczyć podczas sesji terapii zbiorowej. Niezwykle ważna jest pomoc choremu w zakresie przygotowania planu spłacenia długów (jeżeli takie posiada). Nie wolno tego problemu ignorować. W leczenie powinni być zaangażowani członkowie rodziny, którzy akceptując długi, w żaden sposób nie pomagają choremu. Autorem tekstu jest dr Thorsten Heedt, specjalista z zakresu psychoterapii.Na podstawie określonych zachowań można rozpoznać, czy u konkretnego hazardzisty gra stała się problemem i prowadzi do uzależnienia od hazardu – a uzależnić można się od każdej gry hazardowej, zarówno od zdrapek i loterii, jak i od pokera lub zakładów bukmacherskich. Zachowania te mają związek przede wszystkim z poziomem
Leczenie uzależnienia od hazardu polega w dużej mierze na szukaniu przez specjalistów podłoża, które popycha uzależnionego do gry i pomagają mu wyjść z kryzysu. Pacjent powinien poznać neurologiczne oraz psychologiczne podłoże swojego problemu, aby wspólnie z terapeutą móc pracować nad zmianą swojego myślenia. Leczenie uzależnienia od hazardu polega w dużej mierze na szukaniu przez specjalistów podłoża, które popycha uzależnionego do gry i pomagają mu wyjść z kryzysu. Pacjent powinien poznać neurologiczne oraz psychologiczne podłoże swojego problemu, aby wspólnie z terapeutą móc pracować nad zmianą swojego myślenia. Jak pomóc osobie uzależnionej od hazardu? Jak postępować z osobą uzależnioną od hazardu Staraj się wspierać uzależnioną od hazardu osobę, ale nie zapominaj o sobie. Bądź miły dla uzależnionej osoby. Daj mu okazję do zabrania głosu. Bądź konsekwentny. Staraj się mówić wyraźnie czego oczekujesz, żadnych nieprzewidywalnych zmian. Jak wyleczyć się z uzależnienia? Uzależnienia mają destrukcyjny wpływ na życie człowieka. Wyzwolić się od nałogu jest bardzo trudno, choć istnieje wiele sposobów na wyleczenie się z nich. Powszechna jest psychoterapia, ale stosowane jest również odtruwanie organizmu czy leczenie farmakologiczne. Na czym polega terapia uzależnień? Podczas terapii uzależnień alkoholik, narkoman zdobywa wiedzę na temat uzależnienia, jego objawów, przebiegu, konsekwencji i wpływu na wszystkie sfery życia. Terapia uzależnień ma na celu również wzmocnienie motywacji do trzeźwienia i przyjęcie odpowiedzialności za swoje życie i zdrowie. Gdzie szukac pomocy dla hazardzisty? Gdzie leczyć uzależnienie od hazardu? 881 488 990 – telefon organizacji Anonimowi Hazardziści, oferujący wsparcie osobom uzależnionym od hazardu, 22 823 65 31– telefon zaufania Poradni Profilaktyki i Terapii Uzależnień Monar, pod którym udzielane jest wsparcie osobom z różnymi uzależnieniami (codziennie w godz. Jak postepowac z hazardzistą? Szukaj pomocy najpierw dla siebie samego/samej. Skorzystaj z każdej możliwej pomocy. Jeśli to możliwe, zmotywuj do terapii lub wspieraj hazardzistę w szukaniu pomocy (porady, terapii). Jak pomóc osobie uzależnionej od gier komputerowych? Jakie są sposoby leczenia? usytuować komputer w miejscu uniemożliwiającym izolowanie się od otoczenia, korzystać z komputera w obecności innych osób, zmieniać pory korzystania z Internetu (komputera) oraz robić przerwy, odnotowywać codziennie swoje wszystkie aktywności (w tym czas spędzany przy komputerze), Jak można wyjść z nałogu? Dlatego pierwszym etapem leczenia uzależnienia od konkretnych substancji jest zazwyczaj detoks. Detoks polega na oczyszczeniu organizmu i wyeliminowaniu fizycznych objawów uzależnienia. To właśnie wyeliminowanie fizycznych objawów uzależnienia pozwala na zachowanie abstynencji. Co zrobić aby zapobiec uzależnieniu? Profilaktyka uzależnień polega na: eliminowaniu lub redukowaniu wpływu znaczących czynników ryzyka używania lub nadużywania substancji psychoaktywnych, lub ich osłabianiu/kompensowaniu poprzez wzmacnianie czynników chroniących. Jak sobie radzić z Nalogami? Idealnym sposobem na zagłuszanie nałogu jest zastąpienie go innymi aktywnościami, które pochłoną czas i sprawią dużą przyjemność, a przede wszystkim będą miały pozytywny wpływ zarówno na stan fizyczny, jaki i samopoczucie. Ile trwa odwyk alkoholowy NFZ? Leczenie osób uzależnionych od alkoholu w trybie zamkniętym trwa zazwyczaj od 3 do nawet 6 miesięcy. Ośrodki przygotowują turnusy, które są dopasowywane do danego pacjenta w zależności od stopnia uzależnienia i potrzeb pacjentów. Jak długo trwa leczenie uzależnionych od narkotyków? przez ośrodki leczenia narkomanii. Taka terapia najczęściej trwa około 6-8 miesięcy. Leczenie stacjonarne długoterminowe może trwać od roku do dwóch lat, a jego założeniem jest nie tylko terapia, ale także rozwój umiejętności społecznych (osoby uzależnione w tym czasie podejmują prace w ośrodku). Jak wygląda terapia w ośrodku zamkniętym? Podczas terapii w ośrodku zamkniętym, alkoholik często spotyka się z kapelanami. Takie duchowe spotkania są bardzo ważne i dodają ogromnych sił w walce ze swoimi słabościami. Modlitwy, czytanie i wiara, często sprawiają cuda. Skąd bierze się uzależnienie od hazardu? Główną przyczyną, która wpływa na rozwijanie się hazardu jest niskie poczucie własnej wartości. Osoba z tym zaburzeniem zaczyna postrzegać świat tylko przez pryzmat danej gry i chęci wygrania kolejnych kwot pieniężnych. Jak pomóc dziecku uzależnionemu od hazardu? Z dzieckiem wciągniętym w hazard trzeba rozmawiać, co nie jest łatwe, zwłaszcza gdy się nie wie wystarczająco dużo o zagrożeniu. Warto poszukać profesjonalnej pomocy, uspokoić emocje, nie diagnozować samemu (nie mówić: jesteś hazardzistą), starać się zrozumieć przyczyny. Jak postępować z mężem hazardzistą? Ważne by zdać sobie sprawę, że -Za swoje zachowanie zawsze odpowiada ten, kto choruje na uzależnienie od hazardu. Nie jesteśmy w stanie kontrolować hazardzisty, ale można zacząć kontrolować swoje życie, przestać analizować, ile przegrał partner, czy ile ma długów, ale skupić się na sobie i zdrowych członkach rodziny.87 #1 Szkoda, że temat destrukcja życia został zamknięty. Niestety, niektórzy, a zwłaszcza ludzie młodzi nie zdają sobie sprawy, jak łatwo uzależnić się od hazardu czy forexu, który staje się bardzo modny. I jeśli myślicie,że to tylko problemy finnsowe, to jesteście w grubym błędzie. To także używki, depresja, rozpad rodziny, próby samobójcze. Totalna destrukcja życia. _____________________________________________________________ Piszę właśnie książkę na temat jak nie wpaść w szpony hazardu, bo jak ktoś już wpadnie, to prawie nigdy nie udaje się go wyciągnąć z tego bagna. _____________________________________________________________ Zależy mi bardzo na autentycznych relacjach osób, które w to bagno wdepnęły. Nie potrzebuję nazwisk, imion, żadnych danych. Fragmenty chcę umieścić w książce ku przestrodze innych. Wiem, że ci którzy mają problem mnie zrozumieją. Reztę proszę o nie komentować, jeśli ktoś nie ma pojęcia w temacie. Proszę przesłać mi swoje historie, choćby fragmenty na [email protected] #3 Przepraszam że komentuję łamiąc Pana zasadę ( bo nie na temat a może jednak ?) taka wskazówka ( całkiem na serio !!!) może Pan nawet o niej wspomnieć w książce lub się zastanowić czy coś w tym jest otóż: Proponuję obok zakładów zainteresować się szachami ( szczególnie polecam japońskie szachy- szogi ! ) Gracz w szachy nabiera dystansu do słabości swojego umysłu a także do szans na dane zdażenie ( typu teraz musi wejść) ponadto i to z własnego doświadczenia a także z obserwacji szachista nie gra w automaty wrzutowe bo to po prostu nuda ! Może kontrowersyjne tezy ( i napisane ogólnikowo) ale proszę chwilę się nad tym zastanowić Powodzenia w pisaniu książki Paweł #4 z tymi szachami to troche na wyrost wyskoczyles bo malo ludzi sie tym jara. szczegolnie mlodzi maja inne zainteresowania. pomysl jednak jak najbardziej dobry a uwagi celne. w szachach przegrywasz jak nie wiesz o co chodzi. jedyna droga na polepszenie wynikow jest trening. z bukmacherka jest tak samo. czas czyni cuda a trening mistrza. najlepsza rada dla zielonych w temacie jest: grac za male stawki jak najmniejsze. wiele bukow ma mozliwosc obstawiana nawet dziesietnych czesci zlotowki czy funta wiec mozna malo starcic a z czasem nabrac dystansu do grania u bukow. #5 Szachy to wspaniały trening dla bukmacherki !!! Wyniki w szachach przychodzą dopiero po latach ( tak, tak nie ma nic na skróty). Ja mam ELo 1800 ( oficjalne pismo ze Zwiąku Szachowego) , ale gram z siłą mniejszą gdzieś 1600. Polecam fajne wyjazdy na letnie turnieje szachowe. Rano się gra , a po południu , opalanie , disco lub piwko, spacer z dziewoją lub jakis podryw, jak to na wakacjach. Nie wiem bo ja juz nie jeżdze teraz ( stan zdrowia niestety) , ale turnieje były w Polanicy zdroju, Jarosławcu ( nad morzem, super), świdnica, Dobczyce pod Krakowem, tereny podgórskie. W czechach jest też potężny OPEN , chyba Pardubice. Piszę Wam , naprawdę warto, tylko tzreba trenować , aby wszystkich partii nie przegrywać , bo to głupio. System szwajcarski , to znaczy jak przegrywasz grasz z tymi co mają zbliżóną ilość punktów. Jka coś piszcie na PW, podpowiem gdzie jechać , ewentualnie od czego zacząć trening. Efekty gdzieś po 2 latach, bo im starszy człowiek tym słabiej to idzie, jak z językami. Pozdrawiam. No i szachy nie uzależniaja w złym sensie, nie słyszałem by się ktoś z tego leczył ??? ???? )) #6 Zgadzam się z kolegą,bardzo wielu szachistów lubi bukmacherkę i pokerek,kilku moich znajomych nawet zrezygnowało z szachów na rzecz pokera,otóż poziom mistrzowski w szachach nie daje już wystarczających profitów,no chyba,że trenerka młodzieży,swoją drogą w czasach PRL-u była możliwość,dzięki szachom darmowego zwiedzania kraju ,mając nawet marną 2 pokrywały koszta pobytu i przejazdu,od ponad 20 lat praktycznie nie trenuje i traktuję szachy jako zabawę,efektem tego jest spadek rankingu od 2275 do 2111,aby coś osiągnąć w szachach jest do wykonania olbrzymia praca,jest tylko pytanie czy warta poświęconego czasu. #7 Zgadzam się z kolegą,bardzo wielu szachistów lubi bukmacherkę i pokerek,kilku moich znajomych nawet zrezygnowało z szachów na rzecz pokera,otóż poziom mistrzowski w szachach nie daje już wystarczających profitów,no chyba,że trenerka młodzieży,swoją drogą w czasach PRL-u była możliwość,dzięki szachom darmowego zwiedzania kraju ,mając nawet marną 2 pokrywały koszta pobytu i przejazdu,od ponad 20 lat praktycznie nie trenuje i traktuję szachy jako zabawę,efektem tego jest spadek rankingu od 2275 do 2111,aby coś osiągnąć w szachach jest do wykonania olbrzymia praca,jest tylko pytanie czy warta poświęconego czasu. Zrezygnować z szachów na rzecz pokera ??? no przeciez w moim pierwszym poście postawiłem tezę że szachistów nie interesują automaty i poker bo to nudy ! i szczęście a nie umiejętności, skoro komuś zabrakło weny do szachów to przecież są inne rodzaje szachów z Cesarzem wśród szachów czyli japońskie szachy przy których te nasze szachy to grzeczna zabawa w piaskownicy #8 Poker to nie hazard, więc nic dziwnego. Tutaj nie ma nad czym polemizować, bo to o czym pisze astana jest faktem. Przy czym skala tego zjawiska jest dość spora. #9 Poker to nie hazard, więc nic dziwnego. Tutaj nie ma nad czym polemizować, bo to o czym pisze astana jest faktem. Przy czym skala tego zjawiska jest dość spora. A czy ja twierdziłem że poker to hazard ? poker to gra hazardowa a nie umiejętnościowa a to pewna różnica i dlatego się dziwię co niektórym "szachistom" ktorzy rzucają doskonalenie umysłu na rzecz losowości dobieranych kart #10 Jak widać nie jest to gra losowa, jeżeli są w stanie osiągać regularny profit. Owszem element losowości występuje, ale oprócz tego jest szereg innych ważniejszych i dąży się do minimalizacji czynnika losowego - chociażby odpowiedni bankroll management. Przecież tylu inteligentnych ludzi nie nie może się mylić. Poza tym pokerzysta musi się chyba trochę bardziej kompleksowo rozwijać. Chociaż jak w każdej profesji liczy się pieniądz, a z szachów może się utrzymać tylko bardzo wąskie grono. Natomiast w pokerze ten tort jest większy, a spora część szachistów ma "naturalnie" predyspozycje, aby być dobrymi pokerzystami. Tak więc nic dziwnego tutaj nie ma. Wracając bardziej do tematu, to warto zwrócić uwagę, ze hazard to bardziej stan umysłu, podejście do gry. To człowiek jest hazardzistą. Gra może być ev+ albo ev-, może być losowa - może być umiejętności. Tutaj po części wychodzą braki w podstawowej matematyce i podatność na manipulację - potem nic dziwnego, że tyle ludzi gra na loteriach, albo że trwonią cały majątek w takim amber gold, czy nie widzi problemu grając kupony w bahu. #11 Samokontrola a problemowy i patologiczny hazard. Metody zwiększania kontroli zachowania. ...................... Czynniki związane z hazardem, kompulsywnymi zakupami oraz nadużywaniem Internetu wśród młodzieży w wieku 12-19 lat. .................... W ramach badania z maja 2011 r. analizie poddano osoby, które brały udział w grach o charakterze losowym w ciągu ostatnich 12 miesięcy. 13% grających zdarzyło się, że nie mogli przestać grać, ponieważ ciągle liczyli na wygraną. Największą grupę ryzyka stanowiło 2% badanych, ponieważ problemy z przerwaniem gry miały one kilkanaście razy lub częściej. 5% respondentów w obydwu pomiarach zdarzyło się raz mieć taką sytuację, a podobny odsetek (6% w 2011 roku oraz 4% w 2009 roku) doświadczył takiej sytuacji kilka razy. Przedmiotem pomiaru badania Fundacji Milion Marzeń oraz CBOS był również zasięg zjawiska uzależnienia od hazardu w zależności od rodzaju gier. Badanym w trakcie wywiadu zadawano pytania, które miały określić poziom ryzyka związanego z grami o charakterze hazardowym. Najwyższy poziom ryzyka odnotowano w przypadku gier na automatach. Wśród osób grających w tego typu gry, 40% zostało określonych jako osoby, które mają problem z uzależnieniem. Na drugim miejscu odnotowano gry w karty (21%), a na trzecim zakłady bukmacherskie (16%). Gry Totalizatora Sportowego, obok gier zręcznościowych, według przedstawionych analiz miały najniższe wskaźniki ryzyka uzależnienia (odpowiednio 2,5% oraz 1,6%). Jednakże analizując skalę występowania problemów z uzależnieniem od gier hazardowych w zależności od typu gry, należy zauważyć, że mamy zupełnie inny poziom rozpowszechnienia gier Totalizatora Sportowego w porównaniu z grami na automatach. Według wspomnianego już w artykule badania CBOS z maja 2011 roku, w grach Totalizatora Sportowego brało udział 42% badanych, a na automatach grało zaledwie 4% badanych. Zatem dziesięciokrotnie mniej osób grało na automatach niż w gry Totalizatora Sportowego. Mówimy więc o dużej grupie osób grających w gry Totalizatora, w której 2,5% osób charakteryzuje wysoki poziom ryzyka problemów związanych z uzależnieniem oraz małej grupie (dziesięciokrotnie mniejszej) grającej na automatach, gdzie wysoki poziom ryzyka dotyczy 40% osób. W rezultacie, w liczbach bezwzględnych, grupa osób problemowo grających w gry Totalizatora Sportowego może być niewiele mniejsza od liczby osób problemowo grających na automatach. Bibliografia Gwiazda M., Polak w szponach hazardu, CBOS, Warszawa 2011. ..................... UWAGA: do ew. uznania ze strony moderacji pozostawiam ocenę, który z 2 wątków z hazardem w temacie jest właściwszy dla tego co zamieściłem, gdyż ponadto ulokowałem te powyższe artykuły także w wątku:SqUjh.
uzależnienie od hazardu forum
